Het Parket van Antwerpen heeft grote bezorgdheid geuit
rond het feit dat de gesloten jeugdinstelling in Everberg (Kortenberg) te vaak
volzet is en dat op die manier jonge delinquenten die ernstige feiten hebben
gepleegd, noodgedwongen op vrije voeten moeten worden gesteld.
Die bekommernis is terecht. Jongeren die zware feiten hebben gepleegd en
die door een rechter aan een gesloten instelling worden toegewezen, horen niet
als ‘helden’ vrij op straat rond te lopen.
Het beheer van de gesloten jeugdinstelling in Everberg
behoort tot de bevoegdheid van de Vlaamse overheid. Die overheid heeft concrete plannen om de
jeugdinstelling fors uit te breiden (een verdubbeling van het huidige
aantal plaatsen). Daaraan is dus
kennelijk behoefte en als lokaal bestuur beseffen we dat de verhoging van de
capaciteit nodig is.
Maar wat Kortenberg betreft, kan die uitbreiding er
niet komen zonder fors bijkomende ondersteuning van de lokale politie, die nu
reeds moet instaan voor heel wat dringende overbrengingen, voor tussenkomsten
bij incidenten en voor toezicht op de perimeter van de instelling.
Concreet ervaart de lokale politiezone de volgende
problemen:
- - Geen
formele regeling rond de politietaken die verwacht worden;
- - Geen
billijke compensatie voor het meerwerk dat deze instellingen met zich
meebrengen;
-
- Geen
aanpassing van de KUL-norm voor de bepaling van de federale dotatie;
- - Een
grote verscheidenheid aan manieren van werken, vaak gestoeld op lokale
afspraken;
-
- Geen
eenvormige benadering door de verschillende jeugdparketten;
- - De
onvoorspelbaarheid van de uit te voeren opdrachten;
-
- Een
ongelijke verdeling bij de toekenning van bijkomende federale dotatie tussen de
verschillende politiezones.
Deze problemen doen zich niet alleen voor in Everberg,
maar ook in andere lokale politiezones waar instellingen voor jonge
delinquenten gevestigd zijn: Mol, Beernem, Ruiselede, Turnhout.
Kortenberg wil constructief blijven
meewerken aan een integraal veiligheidsbeleid, waarbij jongeren die zwaar over
de schreef gaan niet in vrijheid moeten worden gesteld omdat er geen ‘plaats’
is in een gesloten jeugdinstelling. Maar
de overheden die dat veiligheidsbeleid gestalte geven (de Vlaamse overheid wat
het beheer van de instelling betreft en de federale overheid wat de
veiligheidsaspecten betreft) moeten hun verantwoordelijkheid opnemen om de
lokale besturen en de lokale politiediensten op dat vlak behoorlijk te
ondersteunen. Daar blijven ze nu
manifest in gebreke.
De vorige federale regering berekende de
supplementaire werklast voor de aanwezigheid van de gesloten jeugdinstelling in
Everberg (in de huidige omvang!) op het equivalent van 7 politie-inspecteurs en
1 hoofdinspecteur. Sinds 2002 moet onze
gemeente het doen met de ‘belofte’ dat die ondersteuning structureel geregeld
zal worden. Daarvan is nog niets in huis
gekomen. Recent kregen we nog de
toezegging dat de dienst DAB, die in de toekomst zal instaan voor bewakings- en
transportopdrachten van gedetineerden, ook zal worden ingeschakeld voor de
jeugdinstellingen. Maar onmiddellijk
werd eraan toegevoegd dat die transporten van en naar de jeugdinstellingen niet
als prioritair zullen worden beschouwd en dat de lokale politie voor dringende
transporten zal moeten blijven instaan.
Daarom kunnen we alleen “ja” zeggen tegen een uitbreiding van de gesloten jeugdinstelling in Everberg indien er tegelijk de noodzakelijke veiligheidsondersteuning wordt geboden om de toename van transporten en veiligheidsrisico’s te kunnen beheersen.
We hebben er geen boodschap aan dat de ene overheid de
bal doorspeelt naar de andere overheid en dat op die manier een structurele oplossing
nu al 16 jaar (!) uitblijft. De Vlaamse overheid
die de instelling beheert moet zélf het initiatief nemen om met de federale collega’s
de nodige duurzame en sluitende afspraken te maken om de nodige
veiligheidsondersteuning te bieden, zonder dat dit voor de lokale politie tot
grote supplementaire werklast leidt.
We willen niet langer dat de dienstverlening aan onze
bevolking in het gedrang komt, omwille van opdrachten voor een instelling die
niet door de lokale overheid wordt geleid of beheerd en die sowieso al een
verhoogd veiligheidsrisico voor onze inwoners inhoudt.
