Op
zaterdagnamiddag 30 juni opende burgemeester Chris Taes (CD&V) op het
gemeenteplein in Everberg de Flurkse Feesten.
“Ik ben blij dat ik hier meteen ook namens het gemeentebestuur het startschot
mag geven voor de feestelijkheden naar aanleiding van het 900-jarig bestaan van
Everberg.
De
volgende dagen, weken en maanden staat er een indrukwekkend programma klaar van
ludieke en ernstige activiteiten die één centrale gelijkenis hebben: ze brengen
Everberg samen en laten mensen fier zijn op hun eigen dorpsgemeenschap.
We zijn trots
op de eeuwenoude geschiedenis van Everberg.
We proeven ervan zoals van een glas uitzonderlijke, oude wijn. Ook inwoners van andere parochies of
deelgemeenten kunnen mee genieten van dat volksgevoel. Het gaat een beetje zoals bij supporters van
verschillende voetbalploegen: het is niet omdat je geen lid bent van een andere
fanclub, dat je dat fangevoel zelf niet kan waarderen. Doorheen de negen voorbije eeuwen is het
“wij”-gevoel in Everberg altijd blijven bestaan, over alle trends en
modeverschijnselen heen. Dat
“wij”-gevoel liet zich niet uitroeien door twisten en meningsverschillen. Het was sterker dan de kleine kantjes van de
dorpspolitiek of de rivaliteit tussen fanfares.
Het bleef mensen verbinden en een besef van eigenwaarde geven, tot op de
dag van vandaag.
In 1112
werd Everberg voor het eerst genoemd in een officieel document. Daarin stond dat bisschop Odo van Kamerijk,
waartoe onze gewesten in die periode behoorden, het ‘altare’ van Everberg
schonk aan het Gasthuis van Leuven. Het
feit dat als kerkpatroon Sint-Martinus werd vermeld, wijst op de hoge ouderdom
van de kerk van Everberg, die zeker teruggaat tot de 8ste eeuw. Misschien was Everberg zelfs de moederparochie
voor de streek, van waaruit andere parochies gesticht zijn. Het Gasthuis van Leuven kreeg de ‘tienden’
van Everberg. Dat waren de ‘belastingen’
van die tijd en die hielden 10% van de lokale economie in (vooral graanteelt,
dus). De Meesteres van het Gasthuis
kreeg het recht om de pastoor van Everberg voor te dragen. Ook toen al stond achter elke sterke man een
sterke vrouw …
De kerk
van Everberg, een meesterwerk van architekt Beyaert, was van oorsprong een
Romaanse kerk. Alleen het onderste gedeelte
van de toren in witte zandsteen herinnert hier nog aan. In de 16de eeuw kwam er het koor
bij in laatgotiek. Uit dezelfde periode
dateert de noordelijke kruisbeuk met de O.L.-Vrouwkapel.
De Graven
de Merode (later de Prinsen de Merode) sponsorden het nieuwe kerkgebouw in
1893. Vanzelfsprekend drukten ze dan ook
hun stempel op de nieuwe kerk, o.m. met de afgesloten ‘kooi’ die er voorzien
werd voor de leden van de prinselijke familie.
Als gemeentebestuur zijn we bijzonder trots dat, na jaren plannen maken
en onderhandelen met de bevoegde overheden, eindelijk gestart kan worden met de
noodzakelijke renovatie van deze mooie kerk.
De definitieve goedkeuring van het dossier kon niet beter vallen dan in
dit symbolische verjaardagsjaar 2012.
Een parochie,
een wijk of een gemeente tot leven brengen, is niet mogelijk zonder goede
afspraken, objectieve regels en een instantie die bij meningsverschillen de knoop
doorhakt. Maar het “Everberggevoel” is
zeker ook het resultaat van veel goede wil, van respect voor de rijke traditie,
van gezond verstand en van het heel eenvoudige besef dat we uiteindelijk
allemaal op elkaar lijken en dat we elkaar nodig hebben om ons thuis en
gelukkig te kunnen voelen. Samen
feesten, samen een glas drinken en samen aan tafel zitten, doe je alleen maar
met mensen die het goed met elkaar menen.
Die hartelijkheid, die gezelligheid en dat positieve “wij”-gevoel willen
we vandaag samen vieren.
Het is
geweldig dat Chiro Flurk z’n schouders onder dit openingsweekend heeft gezet, want
dit bewijst dat ook de jonge generatie zich engageert om dat dorpsgevoel en die
samenhorigheid verder te bewaren en versterken.
Een dikke proficiat!
Ik wens u
in naam van het voltallige gemeentebestuur een supergezellige start van de
viering van 900 jaar Everberg, waarop we zo dadelijk een frisse pint van eigen
Everbergse makelij zullen drinken. Inderdaad:
Wim en Jonas hebben het recept van dit feestbrouwsel zelf bepaald en
getest. Laat ons samen genieten van de
gemoedelijke sfeer die ons dorp zo aangenaam maakt.”
