Op zaterdagochtend 25
november 2017 vond in het provinciehuis in Leuven het jaarlijkse VVP-colloquium
plaats. VVP staat voor ‘vereniging van
Vlaamse provincies’ en is de evenknie van de VVSG, de ‘vereniging van Vlaamse
steden en gemeenten’. Als gastheer-voorzitter
van het organiserende provinciebestuur, verwelkomde Chris Taes (CD&V) gedeputeerden,
provincieraadsleden, griffiers en medewerkers uit alle Vlaamse provincies.
Hij ging met zijn openingswoord in op de politieke actualiteit rond de bestuurlijke hervorming van de provinciebesturen en koppelde dit aan het thema van ‘bestuurlijke verrommeling’.
“De politieke actualiteit van
de voorbije maanden bewijst jammer genoeg dat met de afslanking van de
provincies de bestuurlijke verrommeling lang niet opgelost is. Eerder integendeel. Indien professor Filip De Rynck vandaag een
nieuwe studie zou maken en opnieuw de huidige bestuurlijke circuits zou gaan
tellen, dan zou hij onbetwistbaar tot een groter aantal komen dan in 2007. De bestuurlijke verrommeling zal bovendien
nog extra worden aangewakkerd wanneer vanaf 1 januari 2019 de provincies niet
langer bestuurlijke partner mogen zijn in intergemeentelijke
samenwerkingsverbanden. De andere partners
kloppen nu reeds aan bij de provincies met de vraag hoe het verder moet en wie
hen zal ondersteunen.
Wij hopen in dat verband op voortschrijdend inzicht. Steeds meer blijkt dat de provinciebesturen in plaats van ‘het probleem’ weleens ‘de oplossing’ zouden kunnen zijn.
Heel wat bovenlokale taken die momenteel door tal van samenwerkingsverbandjes moeten worden geklaard, met telkens een eigen algemene vergadering, een raad van bestuur, een technische staf, een financiële dienst, een personeelsdienst en eigen werknemers, die bovendien niet steeds in een even transparante structuur werken, kunnen zonder enig probleem worden behartigd door het provinciebestuur. Dat bezit immers de knowhow, de ervaring, het menselijke kapitaal, de democratische controle en de nodige flexibiliteit om hiervan de regisseur te zijn.
In het Leuvense stadsbestuur
gaan stemmen op om een ‘stadsregio’ te creëren die de behoeften van de stad mee
door het buitengebied moet laten invullen.
Die noden zijn reëel. Maar we
kunnen véél beter doen: via de provincie kunnen we ervoor zorgen dat àlle
inwoners van àlle steden en àlle gemeenten – ook de kleinere – ondersteund worden
en in hun behoeften erkend worden.
Het zijn belangrijke discussies die nu aan de gang zijn. Alleen moeten we onze stem in dergelijke actuele maatschappelijke debatten véél duidelijker en sterker laten horen.”
Daarom dus de daad bij het woord en dit artikeltje
op mijn blog …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten