Zijn zonnepanelen nu plots een slecht idee?

Jarenlang hebben àlle overheden (federaal, Vlaams, provinciaal en lokaal) mensen aangemoedigd om te investeren in nieuwe vormen van duurzame, hernieuwbare energie.  En nu, na al die jaren, blijken milieubewuste (ver)bouwers die zonnepanelen of windturbines hebben geïnstalleerd, plots de ‘schuldigen’ te zijn voor een algemene verhoging van de elektriciteitsrekening.  Is die duurzame, hernieuwbare energie dan plots niet meer belangrijk?  En zijn investeringen in zonnepanelen niet langer opportuun?  Waar is de logica?   Welk beleid wil men rond dit thema concreet voeren?  Provincieraadslid Chris Taes (CD&V) stelde er een mondelinge vraag over in de provincieraad van Vlaams-Brabant. 

“Milieubewuste inwoners hebben de voorbije jaren vele duizenden euro’s geïnvesteeerd in duurzame, hernieuwbare energie, om op die manier de afhankelijkheid van enerzijds fossiele brandstoffen (steenkool- en stookoliecentrales) en anderzijds nucleaire energie (kerncentrales) te verminderen.

Om dergelijke investeringen voldoende aantrekkelijk te maken, werden op de diverse beleidsniveaus financiële en fiscale stimuli ontwikkeld om in te zetten op duurzame energieproductie via o.m. zonne-energie.  Zo voorzag de provincie bv. subsidies voor zonneboilers.

Recent hebben de energiedistributeurs, waaronder Eandis en Infrax, hun tarieven aangepast, omdat ze door de Vlaamse overheid verplicht worden om de kostprijs van de groenestroomcertificaten te verrekenen in hun bedrijfsresultaat.

Het gevolg van dit perfide systeem is, dat elektriciteitsgebruikers die geen zonnepanelen hebben geplaatst, mee moeten opdraaien voor de kostprijs van groenestroomcertificaten die ‘verdiend’ worden door andere gebruikers die wél fotovoltaïsche zonnepanelen hebben geplaatst.

Dat kostenberekeningsmechanisme is m.i. bijzonder onrechtvaardig, omdat milieubewuste huiseigenaars, die niet alleen grote principies verkondigen over de noodzaak aan hernieuwbare energie, maar die er vanuit hun eigen financiële middelen zelf hebben in geïnvesteeerd, nu het verwijt krijgen dat uitgerekend zij verantwoordelijk zijn voor een verhoogde kost van de elektriciteitsdistributie.

Persoonlijk ben ik de mening toegedaan dat de extra-kost voor de groenestroomcertificaten moet worden gedekt door de extra-inkomsten die men puurt uit de verlenging van de levensduur van nucleaire centrales.  Recente uitspraken van de federale minister bevoegd voor het energiebeleid, wijzen in dezelfde richitng.

Welk beleid voert de provinciale overheid i.v.m. het aanraden of ontraden van de plaatsing van fotovoltaïsche zonnepanelen?  Welke raad geeft de deputatie aan personen of instellingen die op dit ogenblik nog willen investeren in duurzame zonne-energie?  Op welke manier draagt de provinciale overheid zelf bij tot het investeren in duurzame, hernieuwbare energie?  Welk beleid hanteert de deputatie in dit verband ten aanzien van haar eigen gebouwen en patrimonium?

Heeft de deputatie al initiatieven genomen om de culpabilisering (het aanpraten van een schuldgevoel) van milieubewuste inwoners die willen investeren in zonne-energie tegen te gaan?  Heeft de deputatie al initiatieven genomen om bij de bevoegde overheden aan te dringen op een alternatieve doorrekening van de kosten voor de groenestroomcertificaten en voor een effectieve, positieve aanmoediging van investeringen in duurzame, hernieuwbare energie?”

Jean-Pol Olbrechts (CD&V), député bevoegd voor milieu, antwoordde namens de Deputatie dat de provincie Vlaams-Brabant wel degelijk zelf investeert in duurzame energie.  Hij beklemtoonde dat elke niet-gebruikte Kilowatt de meest kostbare is en dat het provinciebestuur dus voluit inzet op energiebesparing en –efficiëntie.

Député Olbrechts vulde aan dat het provinciebestuur, naar particulieren toe, in samenwerking met de Vlaamse overheid, dit jaar een “Steunpunt voor duurzaam bouwen” heeft opgericht, dat via een infoloket aan geïnteresseerden informatie kan verstrekken over de mogelijkheden van duurzame energiewinning, maar dat ook concreet advies kan geven op basis van bouwplannen.

Naar gemeentebesturen toe, subsidieert het provinciebestuur van Vlaams-Brabant energie-audits voor openbare gebouwen, waardoor het energieverbruik bijzonder nauwkeurig in kaart kan worden gebracht.  Sinds dit jaar kunnen de gemeenten, op basis van een dergelijke energie-audit, ook concreet advies krijgen om maatregelen te treffen die het energieverbruik daadwerkelijk kunnen verlagen.

Wat het energieverbruik in de eigen provinciale gebouwen betreft, lichtte député Olbrechts toe dat recent een energiecoördinator werd aangeworven, die als belangrijkste opdracht heeft om het energieverbruik van de provinciale gebouwen permanent te monitoren en suggesties te formuleren om te komen tot rationelere en goedkopere vormen van energieverbruik.  Hij benadrukte ook dat rationeel energiev(g)e(r)bruik niet alleen een kwestie is van bouwkundige of infrastructurele ingrepen, maar ook van concrete gedragswijzigingen in de houding van individuele medewerkers.  Daarom zal de energiecoördinator ook adviezen formuleren naar de personeelsleden toe om zorgzaam om te springen met energiebronnen.

De provincie investeert zelf ook in het plaatsen van zonnepanelen in de provinciale scholen De Wijnpers (in Leuven) en het PIVO (in Zellik).

De heer Olbrechts besloot dat het provinciebestuur investeringen in hernieuwbare, duurzame energie blijft steunen en stimuleren, in de eerste plaats door zelf het goede voorbeeld te geven.