Je zou veronderstellen dat die bancaire
elite, vanuit een moreel schuldbesef en vanuit de wetenschap dat ze voor hun
stommiteiten gesubsidieerd worden met zuurverdiende centen van alle
belastingbetalers, een zekere bescheidenheid aan de dag zou leggen en dat ze
uit eerlijke schaamte wat elementaire gemeenschapszin zou ontwikkelen door
mensen op financieel vlak kansen te geven wanneer ze initiatief tonen of willen
investeren.
Niets daarvan. Met een onverstoorbare, mateloze arrogantie
eist de bancaire wereld waterdichte garanties van haar eigen sponsors wanneer
die komen aankloppen voor een bescheiden hypothecair of investeringskrediet. Banken nemen geen risico’s wanneer ze zaken
doen met gewone, modale burgers. Dat
gaat zelfs zo ver dat ouders mede-eigenaars moeten worden van het huis van hun
kinderen, zodat ze voor het volledige ‘risico’ kunnen worden aangesproken
wanneer er iets misloopt. Het zijn
diezelfde ouders en diezelfde kinderen die via hun belastingen de middelen
voorzien om het ‘risico’ van de arrogante bankinstellingen gedragen te krijgen.
Waar is de logica? Waar is de
rechtvaardigheid? Wie garandeert die
belastingbetalers overigens dat financiële transacties op de wereldmarkten aan
diezelfde strenge eisen onderworpen zijn?
En dan komt zo’n voorzitter van de raad
van bestuur van Belfius parmantig verklaren dat hij ontslag neemt wanneer de
regering de euvele moed zou hebben om de Tobintaks in te voeren. Ik zou zeggen: maak van het dreigement een
verlossing en vertrek, mijnheer Bouckaert.
Uw bankengroep is bij uitstek de exponent van het wanbeleid dat tot een
nooit geziene financiële en economische crisis leidde. Uw bankengroep leeft uitsluitend voort bij de
gratie van een eindeloze opeenvolging van financiële injecties en garanties van
de diverse overheden in ons land. Uw
bankengroep heeft in het verleden haar nek gebroken over toxische kredieten die
met dubieuze maatschappijen werden afgesloten.
Uw bankengroep heeft louter en alleen dank zij belastinggeld het
spaargeld van uw cliënten kunnen beschermen.
U zou met asse op het hoofd en blootsvoets op harde kasseien uw spijt en
de onbekwaamheid van uw bankengroep moeten uitschreeuwen, in plaats van
maatregelen te dwarsbomen die in de toekomst een minimaal gedeelte van de winst
die door grote financiële transacties wordt gegenereerd, zouden laten terugvloeien
naar de gemeenschap.
De bancaire elite moet beseffen dat de
wereld sinds de financiële crisis van 2008 fundamenteel veranderd is en dat er
bij de bevolking geen draagvlak meer is om haar ‘gezag’ zo maar te
aanvaarden. Er is nood aan een grondige
morele heroriëntering van het bankwezen, met meer bescheidenheid, meer oog voor
de maatschappelijke noden en wensen van de ‘gewone mensen’ die door hun
financiële bijdrage met belastinggeld het ‘imperium’ rechthouden, meer
interesse in duurzame langetermijndoelstellingen, meer berekende risico’s in
het voordeel van gezinnen en kleine ondernemingen, meer actieve betrokkenheid
bij het aanpakken van de economische crisis, meer menselijke nabijheid en meer
generositeit.
Ethisch bankieren is het bankieren van de
toekomst. We moeten ons met z’n allen
verzetten tegen een herhaling van de enorme stommiteiten van het verleden, door
de ontwikkeling van eerlijke financieringsvormen met grotere maatschappelijke
betrokkenheid actief te steunen. Bij de
huidige bankinstellingen als het kan – op voorwaarde dat ze zich fundamenteel
anders oriënteren – of bij nieuwe bankinstellingen als het moet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten