Burgemeester Chris Taes (CD&V) opende op zaterdag 10
november 2012 in
de Sint-Martinuskerk in Everberg met veel
genoegen en waardering een tentoonstelling over 900 jaar Everberg. Deze tentoonstelling werd georganiseerd door
de kerkraad, de parochieraad en het Erfgoedhuis Kortenberg. De expo toont de Prinselijke kerk van
Everberg met het reliekschrijn van Sint-Martinus, met de Kast van het H. Kruis,
met prachtige kazuifels en zilverwerk, met grafstenen van de Ridder van het
Gulden Vlies en met de vermaarde glasramen van Capronnier. De gemeente Kortenberg droeg bij tot de
inventarisering van al deze kerkschatten via het systeem van ‘Erfgoed Plus’.
Taes zei:
“We zijn fier op de eeuwenoude geschiedenis van Everberg. We proeven ervan zoals van een glas
uitzonderlijke, oude wijn. Doorheen de negen voorbije eeuwen is het
“wij”-gevoel in Everberg altijd blijven bestaan, over alle trends en
modeverschijnselen heen. Dat
“wij”-gevoel liet zich niet uitroeien door twisten en meningsverschillen. Het was sterker dan de kleine kantjes van de
dorpspolitiek. Het bleef mensen
verbinden en een besef van eigenwaarde geven, tot op de dag van vandaag.
In 1112 werd Everberg voor het eerst genoemd in een officieel document. Daarin stond dat bisschop Odo van Kamerijk, waartoe onze gewesten in die periode behoorden, het ‘altare’ van Everberg schonk aan het Gasthuis van Leuven. Het feit dat als kerkpatroon Sint-Martinus werd vermeld, wijst op de hoge ouderdom van de kerk van Everberg, die zeker teruggaat tot de 8ste eeuw. Misschien was Everberg zelfs de moederparochie voor de streek, van waaruit andere parochies gesticht zijn.
De kerk
van Everberg, een meesterwerk van architekt Beyaert, was van oorsprong een
Romaanse kerk. Alleen het onderste
gedeelte van de toren in witte zandsteen herinnert hier nog aan. In de 16de eeuw kwam er het koor
bij in laatgotiek. Uit dezelfde periode
dateert de noordelijke kruisbeuk met de O.L.-Vrouwkapel.
De Graven
de Merode (later de Prinsen de Merode) sponsorden het nieuwe kerkgebouw in
1893. Vanzelfsprekend drukten ze dan ook
hun stempel op de nieuwe kerk, o.m. met de afgesloten ‘kooi’ die er voorzien
werd voor de leden van de prinselijke familie, die hier trouwens vandaag
vertegenwoordigd is door de Prins en de Prinses zelf.
Als
gemeentebestuur zijn we bijzonder trots dat, na jaren plannen maken en
onderhandelen met de bevoegde overheden, eindelijk gestart kan worden met de
noodzakelijke renovatie van deze mooie kerk.
De definitieve goedkeuring van het dossier kon niet beter vallen dan in
dit symbolische verjaardagsjaar 2012.
Een
parochie, een wijk of een gemeente tot leven brengen, is niet mogelijk zonder
goede afspraken, objectieve regels en een instantie die bij meningsverschillen
de knoop doorhakt.
Maar het
“Everberggevoel” is zeker ook het resultaat van veel goede wil, van respect
voor de rijke traditie, van gezond verstand en van het heel eenvoudige besef
dat we uiteindelijk allemaal op elkaar lijken en dat we elkaar nodig hebben om
ons thuis en gelukkig te voelen. Samen
feesten, samen een glas drinken en samen aan tafel zitten, doe je alleen maar
met mensen die het goed met elkaar menen.
Die hartelijkheid, die gezelligheid en dat positieve “wij”-gevoel willen
we vandaag samen vieren.
Bij het
afsluiten van de feestelijkheden rond 900 jaar Parochie Everberg, wil ik graag
hulde brengen aan de mensen die de ruggengraat vormden van het evenementenjaar:
de twee Everbergse schepenen, Paul
Goeminne en Bart Nevens; het Erfgoedhuis dat zorgde voor de
historische studie en de volkskundige achtergrondinformatie; Johan Christiaens
die, als voorzitter van de Kerkfabriek, de regie van het hele gebeuren in
handen had; Lode Quintens die zorgde voor de vormgeving van uitnodigingen en
publicaties en voor de nodige contacten met de media; Gaby als drijvende kracht
achter het Hildebrandt-concert; Felix en Wis, die de voorbije dagen bijna hun
bed maakten in de kerk en die instonden voor de logistieke ondersteuning en
voor de houtbewerking in de kerk; Jonas, die onze bierbrouwer van dienst was en
Hendrik die elke activiteit vastlegde op de gevoelige plaat; Jeanine die het nodige
sponsorgeld verzamelde en garant stond voor de praktische ondersteuning. Er zijn ongetwijfeld nog parochianen die dit
mooie feest kleur en klank hebben bijgebracht (ik denk aan de
Everaert-Ghesellen, aan United Brass, aan Chiro Flurk, aan de schoolkinderen
die prachtige teksten en tekeningen maakten en aan jeugdhuis Den Uyl), maar in
dit korte bestek kan niet iedereen bij naam worden genoemd, waarvoor ik me
graag wil excuseren.
Als
burgemeester ben ik fier op wat Everberg dit jaar heeft gepresteerd en vooral
op de manier waarop mensen elkaar en hun geschiedenis hebben leren
waarderen. Ik ben ervan overtuigd dat deze
injectie van positieve energie de volgende jaren nog sterk zal doorwerken.
Alvast
hartelijk bedankt voor dit mooie feestjaar.
U heeft ons voorgedaan hoe we als lokale gemeenschap over verschillen
heen kunnen samenwerken en fier zijn op onze ‘roots’.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten