Hij zei: “Ook in 2013 blijft de plechtige herdenking van onze oorlogsslachtoffers een belangrijk moment in het publieke leven van onze plaatselijke gemeenschap. We moeten ons bewust zijn van het feit dat steeds minder mensen rechtstreekse getuigen zijn van de gruwel van de oorlog. Wie vandaag jonger is dan 65, heeft de twee wereldoorlogen niet zelf meegemaakt en kent ze alleen nog van ‘horen zeggen’. De directe emotionele band met de gebeurtenissen van toen, zal daarom voor steeds meer inwoners langzaam vervagen. Toch blijft een jaarlijkse bezinning over het offer van onze oud-strijders noodzakelijk : als wij vandaag in vrede, vrijheid en relatieve welvaart mogen leven, dan is het omdat meer dan een halve eeuw geleden mensen met principes en idealen een verbeten strijd leverden tegen de dictatuur en de verdrukking.
Laat ons hulde brengen aan de moed en de inzet van zovele jongeren die er
hun leven voor veil hadden. Maar laat
ons er ook de les uit trekken dat we dergelijk absurd en alles vernietigend geweld,
geen plaats meer zullen geven in een samenleving die zich beschaafd wil noemen.
Op 20 oktober jl. stond ik samen met vijf andere ‘Mayors for Peace’ (of
burgemeesters voor de vrede) op het podium in het Jubelpark in Brussel om te
pleiten voor een kernwapenvrije wereld. Ik
stond er naast de burgemeester van Ieper en in het licht van de eerste
wereldoorlog had dit grote betekenis.
Overigens horen ook andere massavernietigingswapens, zoals chemische en
biologische wapens, niet thuis in een samenleving die zich menselijk en
geëmancipeerd wil noemen. De
schandelijke resultaten van dergelijke wapens hebben we enkele maanden geleden
nog met grote weerzin moeten vaststellen in Syrië.
11 November moet een feest van vrede zijn, waarop we elkaar steunen om
vrede te stichten in plaats van conflicten uit te buiten. Om dat in de praktijk toe te passen, moeten
we echt niet naar het buitenland. We
kunnen het hier in Meerbeek, Everberg, Kortenberg of Erps-Kwerps alvast elke
dag proberen.
Vrede is veel meer dan afwezigheid van oorlog. Vrede is de bereidheid van mensen om met
elkaar samen te leven zonder haat en zonder bitterheid. Vrede is de bereidheid
van mensen om samen werk te maken van het algemeen belang, zonder te wachten tot
de ànderen dat in onze plaats doen.
Vrede is vertrouwen geven aan mensen, vooroordelen en roddels opzij
zetten, het oprecht goed met elkaar menen.
Vrede, verdraagzaamheid, vrijheid en democratie, zullen in de toekomst niet
vanzelf overleven. Ze zullen slechts
bewaard blijven indien we er met de oudere én de nieuwe generaties samen in
slagen enkele essentiële morele en maatschappelijke waarden over te
dragen. We moeten alle positieve
krachten bundelen die de samenleving vooruit willen helpen.
Vandaag eren we de helden van toen.
Wie zullen later de helden van vandaag zijn ? Zullen het de grote vedetten, de sterren en
de populaire leiders zijn die nu de kranten vullen, of zullen het ook dàn doodgewone
mannen, vrouwen en kinderen zijn, die in dit moeilijke tijdsklimaat toch de
moed hadden om voor elkaar op te komen en samen verantwoordelijkheid te dragen
?
De loop van wat voorbij is, kunnen we niet meer veranderen. De wijze waarop we met elkaar vandaag en
morgen omgaan, hebben we wél zelf in handen.
Laten we onze oud-strijders eren door te werken aan een verantwoordelijke
samenleving, die ervoor zorgt dat we samen kunnen vooruitgaan, zonder iemand
achter te laten. Laat ons zorg dragen
voor de zwakkeren en de stemlozen. Laat
ons mensen uitnodigen zich voor onze samenleving te engageren.
De
grootste revoluties in de wereld zijn er niet gekomen door geweld en oorlog,
maar door broederlijkheid en
samenwerking. Dat is de morele waarde
van deze herdenkingsplechtigheid. Met die wetenschap kunnen we straks ook in
ons dagelijks leven een stukje verder.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten